The Hong Kong Shuffle

JA! HALLO! DAAR ZIJN WE WEER!

Een nieuwe week. Een nieuwe dag. Een nieuw verslag.

Zoals de meesten van jullie weten werk ik hier momenteel niet geheel legaal. Dat mag de pret natuurlijk echter niet drukken. Wat de pret wel mag drukken is dat ik een visa moet regelen waarmee wel officieel gewerkt mag worden. Dat aanvragen van dat visa moet in Hong Kong gebeuren. Met het juiste visa moet je dan eens in de zoveel tijd de grens over en terug. We noemen dat hier de Hong Kong Shuffle. Welnu, hier volgt mijn avontuur.

Mijn baas had mij ingegeven twee dagen in Hong Kong te moeten zijn. Ik zou samen met "Borat"(mijn Servische collega) gaan. Als we tussen half 9 's ochtends en 12 uur 's middags maar op de afgesproken plaats waren dan zou het geen probleem zijn. Er was namelijk gezorgd voor een tussenpersoon. Mr. Kwok. Daarover later meer. Zo georganiseerd als ik ben zorgde ik voor een verblijfplaats. Borat kon zijn vrienden in Hong Kong niet meer op tijd bereiken dus werd ons lot in mijn handen gelegd... Ja, Borat heeft vrienden over de hele wereld. Ik had netjes een hostel geregeld. Op de dag van vertrek gingen we keurig op tijd weg en kwamen om 11uur op plaats van bestemming. Er was echter geen Mr. Kwok te zien. We hadden inmiddels een Hong Kongnese sim-kaart gekocht(de Chinese werkt niet in Hong Kong) en belden Mr. Kwok op. Die zat inmiddels al in Macau. Maar hij zou ons het nummer van Mr. Kwok jr. opsturen. Zo gezegd zo gedaan. Wij Mr. Kwok jr. bellen. De beste man was nog in Shenzhen en hij zou zo spoedig mogelijk komen. In de tijd dat Mr. Kwok jr. naar Hong Kong reisde gingen wij al inchecken bij het hostel. Prima hostelletje, lekkel lekkel. Nothing on the hand. 1,5 uur later weer terug naar de afgesproken plek met mr. Kwok jr. Mr. Kwok kwam 15 minuten later dan verwacht en hij begon met ratelen op een vergelijkbare manier als de meneer in dit filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=Wsilp2B0tpE&oref=http%3A%2F%2Fwww.youtube.com%2Fwatch%3Fv%3DWsilp2B0tpE&has_verified=1

Hij verzekerde ons dat we dezelfde dag ons paspoort zouden hebben. Jammer, want we hadden al ingechecked. Borat had geen pasfoto bij zich dus Mr. Kwok jr. nam even een fotootje met zijn Iphone en zei dat Photoshop de rest van de klus wel zou klaren voor de papieren. Terwijl hij naar buiten rende met onze paspoorten riep hij ons toe 5 minuten te wachten. Dat werden er 15. Het waren 15 lange minuten want we wisten beiden niet wat we van deze gast moesten denken.. 15 minuten later was hij terug met een papier dat getekend moest worden door ons beiden. Hij rende weer weg en zei ons 2 minuten te wachten. 5 minuten later kwam hij terug met de boodschap dat we om half 6 in de lobby van Holiday Inn(hotel) moesten wachten. We vermaakten de tijd met het geld terugkrijgen van het hostel en uitchecken, eten, wandelen, metroen, kijken en eigenlijk helemaal niets doen.

Om half 6 waren we in de lobby maar er was geen spoor van Mr. Kwok jr. Nog maar een keer bellen, mr. Kwok jr. is een drukbezet man, hij zou er over 15 minuten zijn. Jawel, hij was ook dit keer niet op tijd, 6 uur was Mr. Kwok jr. daar, zonder paspoorten. De paspoorten hadden wat vertraging. Ik kon aan Borat zien dat hij er, net als ik, een beetje klaar mee was. De paspoorten kwamen echter spoedig met een op A4'tje geprint, jawel geprint, visa. Mr. Kwok jr. zei: Als jullie 20K weg willen gooien moet je dat papiertje kwijtraken.. Borat schoof het meteen in mijn handen. En na tussen betaling vervolgde ieder zijn weg alsof er nooit iets anders was gebeurd. Mr. Kwok jr. verzekerde ons dat we feilloos de grens over konden.

Eenmaal bij de grensovergang was de spanning natuurlijk om te snijden. We hadden aan de Hong Kong kant geluk want er zat een aardige dame achter de balie waar we met onze vlotte babbels genoeglijk gebruik van maakten. Zonder enige poespas konden we door naar de Chinese kant. Eenmaal aan de Chinese kant besloten we ook daar te kiezen voor de dame. We gaven de papiertjes netjes af en keek naar het visa en begon met roepen naar haar supervisors. Borat en ik keken elkaar aan alsof ons laatste uur had geslagen... Gelukkig betrof een het stagiair(altijd die klote stagiaires ook) die nog nooit een dergelijk papiertje had gezien en zich dus geen raad wist met wat te doen.. Borat en ik hadden inmiddels onze luier al verschoond en na een vriendelijke, onschuldige doch gemeende glimlach konden we onze weg frivool vervolgen. Een gevoel van euforie heerste en de dag kon niet meer stuk.

Mijn paspoort gaat verzonden worden naar de VS alwaar ik als het goed is wel een prima visa krijg. In de VS zullen ze denken dat ik in Hong Kong ben. U merkt, louche is het wel, maar als het werkt dan werkt het. Borat en ik hadden zelf onze twijfels over de legaliteit van de hele zaak. Maar vragen doen we beiden niet, als ons visa maar goed komt.

Die Mr. Kwok jr. is een prima man. Als je ooit een visa voor China nodig hebt dan kan ik je helpen;) Je betaald wat meer maar dan heb je ook wat(tenminste daar ga ik van uit) Niets is onmogelijk in de ogen van Mr. Kwok. Die inmiddels zijn business heeft uitgebreid naar Macau en Hong Kong. Mr. Kwokfather(de vader van Kwok Jr.) was naar Macau om daar 50(vijftig) mensen te helpen met hun visa. Ik zie een carriere switch aankomen want je loopt hier letterlijk binnen met deze business.

Dat was mijn update over de Hong Kong Shuffle. Mijn andere avonturen bewaar ik eventjes voor een volgend verslag. Deze is al lang genoeg. Mocht u wat beeldmateriaal willen dan kan dat bekeken worden op: http://www.mijnalbum.nl/Album=UQPUAFPK

Bewegend beeld is ook onderweg. Nog even geduld daarvoor.

Rest mij u een allerguitigste middag/avond en rest van de week toe te wensen!

Groet,
Luuk